Shell weet al zeker sinds 1986 van de ernstige gevolgen van klimaatverandering en de grote rol die het zelf speelt in het veroorzaken van dit probleem. Wat heeft Shell sindsdien gedaan om catastrofale klimaatverandering te voorkomen? Te weinig, zo blijkt.
Al in 1986 schrijven Shell’s wetenschappers een intern rapport over klimaatverandering. Dit rapport was niet bedoeld voor de buitenwereld. Online journalistiek platform De Correspondent kreeg het in handen. In het rapport zijn Shell-wetenschappers het er grotendeels over eens dat de toename van broeikasgassen zorgt voor opwarming van de aarde. In het rapport staan modellen die erop wijzen dat de zeespiegel stijgt en dat oceaanstromingen, neerslagpatronen, regionale temperaturen en het weer veranderen. Maar het blijft niet alleen bij cijfers. De Shell-wetenschappers zoeken ook uit wat hiervan de gevolgen zijn voor de aarde. Ze concludeerden dat de opwarming van de aarde grote gevolgen heeft voor de leefomgeving van de mens en voor de voedselvoorraden. Shell waarschuwt zelfs dat grote delen van de aarde onbewoonbaar zullen worden.
Ondanks de oproep tot actie, besluit Shell om zelf geen actie te ondernemen. Shell doet zelfs het tegenovergestelde. Samen met andere olie- en gasbedrijven leert onze oliegigant de kneepjes van het misleiden en twijfel zaaien van de tabaksindustrie. Shell wordt samen met andere olie- en gasbedrijven lid van de Global Climate Coalition, die zich officieel ten doel stelt om twijfel te zaaien over de klimaatwetenschap en tegelijkertijd te waarschuwen dat maatregelen – als die er dan toch komen – ontzettend veel geld gaan kosten.
Ondanks de tactiek van de Global Climate Coalition om twijfel te zaaien, brengt Shell in 1991 een film uit over klimaatverandering die een behoorlijk volledig verhaal vertelt. In deze film, getiteld 'Climate of Concern', waarschuwt Shell dat het leven op aarde zich wellicht niet tijdig kan aanpassen en ernstig ontwricht dreigt te raken door klimaatverandering. Shell voorspelt in de film een "langzame stijging van de zeespiegel van ongeveer een meter in de komende eeuw". Een voorspelling waarvan we nu weten dat die behoorlijk precies is. Shell eindigt de film met de oproep: “Nu actie ondernemen is de enige veilige verzekering die we hebben.” Toch kwam het bedrijf zelf niet in actie. 'Climate of Concern' werd destijds vertoond op scholen en aan universiteiten, maar ligt sindsdien te verstoffen in een hoekje. Hij is weer opgediept door journalisten van De Correspondent.
In 1997 lijkt het roer een beetje om te gaan bij Shell. Het bedrijf investeert in zonne- en windenergie. Niet vanwege ‘groene pr’, maar omdat Shell er op lange termijn grote commerciële mogelijkheden in ziet. Jeroen van der Veer, topman bij Shell, zei destijds: "Natuurlijk realiseren we ons dat onze activiteiten in zonne- en windenergie invloed heeft op de beleving van ons beeldmerk. Maar uiteindelijk moeten alle activiteiten bijdragen aan de ‘bottom-line’. Laten we er niet omheen draaien, we zijn een gewoon commercieel bedrijf."
Shell betaalde de klimaatscepticus en voormalig Shell medewerker Frits Böttcher bijna 3 ton voor zijn 'Co2-project'. Het doel van dit project was twijfel zaaien over klimaatverandering en de rol van Co2 in de opwarming van de aarde. Böttcher was daarin erg succesvol en had een plekje aan tafel bij hoge ambtenaren en ministers. Hij wordt nog steeds gezien als de peetvader van de Nederlandse klimaatontkenners.
Dat de overstap naar duurzame energie een puur commerciële stap was, blijkt in 2009. Shell stapt uit zonne- en windenergie. Omdat de technologieën niet concurrerend zijn, zelfs niet met subsidies. Tussen 2004 en 2009 investeerde Shell 1,3 miljard euro in duurzame technologieën. Dat is 1,5% van de totale investeringen tussen 2004 en 2009 van in totaal bijna 112 miljard dollar.
In het klimaatakkoord wordt het streven vastgelegd om de opwarming te beperken tot ruim onder de 2 graden en liever nog tot 1,5 graden. Om dit doel te behalen moet er snel een einde komen aan het gebruik van fossiele brandstoffen. In Nieuwsuur vraagt een journalist aan de topman van Shell, Ben van Beurden, wat het klimaatakkoord betekent voor de strategie van Shell. Het antwoord van Ben van Beurden: “Zolang er vraag is, pomp ik alles op wat ik op kan pompen.”
Ondanks het klimaatakkoord van Parijs - waar is afgesproken dat zoveel mogelijk fossiele brandstoffen in de grond moeten blijven - neemt Shell British Gas over voor 64,2 miljard euro. Shell richt zich daarbij vooral op het gas van het Britse bedrijf. Volgens Ben van Beurden past dit in de langetermijnstrategie van Shell en zal de vraag naar gas alleen nog maar toenemen. Hij gaat hiermee volledig voorbij aan het feit dat ook gas het klimaat vervuilt en geen oplossing biedt voor het klimaatprobleem.
In 2016 wordt New Energies opgericht. Een duurzame tak die jaarlijks 200 miljoen, en vanaf 2018 1 tot 2 miljard uit mag geven aan duurzame initiatieven. Dat is slechts 1 tot ongeveer 5% van de totale investeringen van Shell. 95% van de investeringen gaan dus naar het probleem en maar 5% naar de oplossing.
Van de 25 grootste bedrijven hebben Exxon, Shell, IBM, Total en Pfizer de meest negatieve impact op het klimaatbeleid via hun brancheorganisaties. Hun lobbypraktijken staan haaks op het klimaatbeleid. Dit schrijft Influence Map in een rapport. Via hun lidmaatschap van verschillende lobbygroepen verzetten de bedrijven zich niet alleen tegen ambitieus klimaatbeleid, maar ze werken dit beleid ook effectief tegen. Shell is lid van de National Association of Manufacturers (NAM) in de Verenigde Staten en van de European Chemical Industry Council (CEFIC), die allebei het klimaatbeleid tegenwerken.
Shell heeft de afgelopen vijf jaar de eigen doelen voor investeringen in hernieuwbare energie niet gehaald. Shell investeerde 3,2 miljard dollar in duurzame energie. Daarmee blijft Shell onder het niveau van het minst ambitieuze scenario.
Het doel was om tussen de 3,4 miljard en 7,2 miljard dollar in hernieuwbare energie te investeren in de jaren 2016 tot en met 2020. Uit een overzicht dat het bedrijf vorige week publiceerde, blijkt dat Shell in die jaren 200 miljoen dollar minder investeerde dan het minimale voornemen. Teleurstellend.
Shell doet in 2021 nieuwe beloftes. Zo belooft de oliegigant een bos ter grootte van Brazilie aan te planten om de co2-uitstoot te compenseren. Buiten de vraag waar dat bos dan moet komen, zeggen wetenschappers dat een bos ter grootte van Brazilie niet genoeg is. Het zou ruim drie keer zo groot moeten zijn. Ook stelt Shell dat het rond 2035 in staat is een groot deel van de broeikasgassen op te vangen. Om in 2035 genoeg broeikasgassen af te kunnen vangen, zou er elke 2 weken een nieuwe CCS-installatie (Carbon Capture and Storage) bijgebouwd moeten worden. Shell heeft op dit moment maar 1 CCS-installatie die het doet, dus het is onwaarschijnlijk dat dit gaat lukken.
Als er iets duidelijk wordt uit bovenstaande dan is het wel dat Shell zijn duurzame beloftes niet nakomt. Hiermee brengt Shell de toekomst van onze planeet en die van onze kinderen in gevaar. Daarom zijn wij een rechtszaak begonnen tegen Shell. Wil je ons helpen deze revolutionaire rechtszaak te winnen? Doe dan een donatie zodat wij onze advocaat kunnen betalen.
