Ondanks (of dankzij) de coronacrisis neemt de vraag naar lokaal, duurzaam geproduceerd voedsel toe. Veel mensen vermijden nu liever de supermarkten, zo merkte Jeanet van der Woude. In dit blog beschrijft ze dat door de crisis steeds meer mensen inzien dat we anders moeten omgaan met ons voedsel.
Ik koop al jaren mijn eten direct van kleinschalige biologische boeren en tuinders uit de Flevopolder. Vanwege de coronacrisis draaien ze daar nu overuren en is het een enorme logistieke uitdaging om aan de grote vraag te voldoen. Bestaande klanten bestellen meer en er komen veel nieuwe klanten bij, Zo veel dat daar nu zelfs een stop op zit.
De Nederlandse voedselproductie én consumptie blijkt erg afhankelijk te zijn van import en export. Als er een kink in de kabel komt (zoals het sluiten van de grenzen), loopt het systeem vast. De export neemt af en de prijzen op de wereldmarkt dalen. Het personeel uit het buitenland, waarvan we afhankelijk zijn voor de oogst, mag ons land niet in. En dat zijn nog maar een paar voorbeelden. Als de import en export stokt, heeft dat dus niet alleen gevolgen voor onze boeren, maar voor onze gehele voedselvoorziening.
De coronacrisis versterkt de roep om fundamentele veranderingen in de landbouw en intensieve veehouderij. Deze crisis toont aan dat de focus van onze voedselproductie moet verschuiven van globaal naar regionaal en van intensief naar extensief. Laten we streven naar een goede balans tussen de gezondheid van mensen, dieren en het milieu. De draagkracht van de aarde bepaalt daarbij wat mogelijk is en wat niet. Er zijn al veel boeren die laten zien dat het kan: minder ingrijpen in de natuur, minder dieren en vleesproductie en meer verbinding tussen boer en burger. In dit artikel van Voedsel Anders staan mooie voorbeelden van deze koplopers.
Kringlooplandbouw is al een tijdje het toverwoord. Minister Schouten schaarde zich hier in 2018 achter. Maar hoe komen we daar? Wat Milieudefensie betreft, wordt veevoer regionaal verbouwd. Dus geen soja-import meer voor het voeren van onze veestapel. Daarmee voorkomen we zowel grootschalige kap van bossen in Brazilië, als een overdosis aan stikstof in onze eigen natuur. Ook zal dan de veestapel krimpen en gaan mestoverschotten vol stikstof (ammoniak) tot het verleden behoren. Er ontstaat lokaal een voer-mest kringloop. Meer voedselproductie en -consumptie in Nederland maakt boeren minder afhankelijk van de gekte op de wereldmarkt. We moeten toe naar stabielere, korte ketens tussen boer en burger, waarbij de boer een eerlijke (betere) prijs verdient.
We weten dus wat er nodig is: een overstap op kringlooplandbouw en voedsel van dichtbij. De overheid werkt aan een transitiefonds voor de landbouw. Wij dringen aan op heldere criteria voor verduurzaming en voldoende geld voor een volledige transitie. Maar ook de komende periode kan de overheid hier al mee aan de slag. Zo zou het steunpakket dat de landbouw ontvangt vanwege de coronacrisis, gekoppeld kunnen worden aan de verduurzaming van de sector, verkorten van voedselketens en verbeteren van de positie van kleinschalige boeren.
Gelukkig kan jij ook jouw steentje bijdragen! Dat kan op twee manieren:
- Koop zoveel mogelijk lokaal, duurzaam geproduceerd voedsel. Ook na de coronacrisis!
- Teken onze petitie voor duurzaam herstel
Terwijl de klimaatcrisis steeds zichtbaarder wordt, laten politici en grote vervuilers het afweten. In je eentje los je dat niet op. Dankzij onze leden lukt dat wel. We hebben invloed en krijgen veel voor elkaar. Met meer leden kunnen we meer doen. Doe je mee?
