Vanmiddag heeft bijna de voltallige Tweede Kamer een motie aangenomen die Minister Ploumen de opdracht geeft om geen voorlopige inwerkingtreding van het EU-Canada-verdrag CETA toe te staan in de Europese Raad, zonder dit eerst aan de Tweede Kamer voor te leggen. Dat is mede het resultaat van de online pressie die we vlak voor het debat mobiliseerden, vanwege het gevaar dat de Kamer het af zou laten weten.
Vanmiddag heeft bijna de voltallige Tweede Kamer een motie aangenomen die Minister Ploumen de opdracht geeft om geen voorlopige inwerkingtreding van het EU-Canada-verdrag CETA toe te staan in de Europese Raad, zonder dit eerst aan de Tweede Kamer voor te leggen. Alleen de VVD stemde tegen. De Kamer maakt duidelijk dat ze zelf wil beslissen over wie het laatste woord heeft over handelsverdragen zoals CETA en TTIP.
Deze motie regelt dat niet de Brusselse achterkamertjes, maar de Tweede Kamer de controle houdt over de volgende stap in het besluitvormingsproces. En dat is maar goed ook, want het risico is levensgroot dat we via een ontransparant Brussels proces een systeem ingerommeld worden dat Canadese en Amerikaanse bedrijven de mogelijkheid geeft ons te bestoken met schadeclaims.
Het is nu aan minister Ploumen om haar poot stijf te houden in de Europese Raad van Ministers en desnoods gebruikt maakt van haar vetorecht. Als ze dat niet doet, dan zijn we alsnog terug bij af. (En laten we hopen dat de Tweede Kamer de minister daar niet mee laat wegkomen).
Voorlopige inwerkingtreding van handelsverdragen zoals CETA als TTIP is uiterst omstreden. Hiermee kunnen deze verdragen al (gedeeltelijk) in werking treden, voordat het Europees Parlement of de nationale parlementen er over hebben besloten en voordat mensen hebben kunnen stemmen in nationale referenda.
Voorlopige werking stopt zelfs niet direct als het verdrag daarna alsnog wordt verworpen. Vanaf dat moment is de investeringsarbitrage in het verdrag nog drie jaar van kracht. Op die manier kunnen Canadese bedrijven nog 3 jaar lang schadeclaims van honderden miljoenen of zelfs miljarden euro's indienen als zij menen dat beleid van Europese overheden hun winsten schaadt. Daarnaast kunnen zelfs alle Amerikaanse multinationals met een Canadese dochtervestiging gebruik maken van die investeringsarbitrage in CETA. En dat allemaal zónder goedkeuring van de Tweede Kamer.
Het hof heeft in het hoger beroep van de Klimaatzaak tegen Shell gezegd dat het bedrijf zijn uitstoot moet verminderen. Maar met hoeveel procent? Dat is nog niet duidelijk. Daarom stappen we naar de hoogste rechter. En daarvoor hebben we jouw steun nodig! Doe je mee?
