Minister Ploumen gaf vandaag toe dat het CETA-verdrag (een verstrekkend verdrag tussen de EU en Canada met privileges voor multinationals, net als TTIP) niet van de baan is als de Tweede Kamer het niet ratificeert. Veel partijen waren kritisch over het idee om het verdrag eerst in te voeren en dan pas te stemmen, maar waar de PvdA, CDA en D66 staan is nog steeds niet duidelijk.
Onthullend was dat minister Ploumen toegaf dat bij de zogenaamde 'voorlopige inwerkingtreding' van CETA de Tweede Kamer nog maar een zeer beperkte rol heeft. Wat voorlopig is ingevoerd, blijft ingevoerd, zelfs als nationale parlementen CETA verwerpen. Als meerdere landen tegenstemmen, dan moeten de EU-ministers in overleg voor een 'oplossing'.
Veel partijen, van de Partij voor de Dieren tot de ChristenUnie, waren negatief over die constructie van 'voorlopig' invoeren en dan ratificeren door de nationale parlementen. Maar of er een meerderheid komt om zich hier tegen te verzetten, hangt af van de PvdA, CDA en D66. En deze partijen hebben nog geen kleur bekend.
Aan hen dus de vraag: wil je wel écht het laatste woord over een verstrekkend handelsverdrag als CETA? Of vind je het prima dat de Kamer alleen maar gaat over die paar onderdelen die uitgesloten worden van de voorlopige invoering?
Minister Ploumen liet zich ook vandaag van haar kritische kant zien door te stellen dat het Europese handelsbeleid een reset nodig heeft. Maar vandaag bleek ook dat ze niet van plan is de daad bij het woord te voegen. Ze vindt dat CETA geen reset nodig heeft, want dat is 'een sprong in de goede richting'. En voor TTIP is geen reset nodig, want 'TTIP is in ons belang'. Blijkbaar wil de minister vooral kritisch overkomen, maar er niet naar handelen.
Minister Ploumen zei vandaag toe dat ze dit najaar met een voorstel komt voor compensatie van de verliezers van CETA. Daarmee bedoelt ze met name boerensectoren die het gaan afleggen tegen import uit Canada, zoals varkensboeren en pluimveehouders.
Maar hoe compenseer je toekomstige generaties voor de extra obstakels die CETA opwerpt om klimaatverandering aan te pakken? En hoe compenseer je de samenleving voor de ondemocratische invloed en privileges die multinationals krijgen? En hoe compenseer je de burgers voor de ondermijning van hun zeggenschap?
Op 27 oktober willen Canada en de EU het CETA-verdrag definitief ondertekenen. Als het daarna begin 2017 door het Europees Parlement wordt goedgekeurd, dan wordt het grotendeels ingevoerd. Zogenaamd 'voorlopig' dus.
Terwijl de klimaatcrisis steeds zichtbaarder wordt, laten politici en grote vervuilers het afweten. In je eentje los je dat niet op. Dankzij onze leden lukt dat wel. We hebben invloed en krijgen veel voor elkaar. Met meer leden kunnen we meer doen. Doe je mee?
